Arcydzieła muzyki organowej. Zeszyt 8. Muzyka północnoniemiecka. Dietrich Buxtehude (ok. 1637-1707). Dzieła wybrane

Ditrich Buxtehude (ok. 1637-1707) to jedyna postać na muzycznej mapie baroku, której dorobek kompozytorski – zarówno pod względem bogactwa idei, opanowania wszelkich ówcześnie w muzyce klawiszowej gatunków oraz form, syntezy stylów kompozytorskich, technicznej wirtuozerii, na głębi przekazu kończąc – godny jest konfrontacji z Bachowską spuścizną muzyczną. Trzon instrumentalnej twórczości Buxtehudego stanowią, wywodzące się z barokowej koncepcji stylus phantastasticus preludia, które polegają na przeplataniu części swobodnych z fragmentami prowadzonymi zgodnie z zasadami ścisłego kontrapunktu. Segmenty te olśniewają słuchacza bogactwem stylistyki, faktur oraz środków kompozytorskich, zaś stosowana koncepcja harmoniczna prezentuje szerokie spektrum barw. Buxtehude był również mistrzem techniki ostinato, która odgrywa ważną rolę w jego muzyce wokalnej i kameralnej. Osobną dziedzinę instrumentalnej twórczości Buxtehudego stanowią kompozycje manualiter – utwory, które mogły być wykonywane na dowolnym instrumencie klawiszowym. Niniejszy zbiór kierujemy do szerokiego grona odbiorców, ponieważ utwory w nim zawarte mogą być wykorzystywane nie tylko do celów pedagogicznych w szkolnictwie muzycznym, ale również przez organistów kościelnych i koncertujących jako ciekawe urozmaicenie liturgii, recitali i koncertów organowych.

Prezentowane utwory: 1. Preludium in C BuxWV 137 2. Preludium in e BuxWV 142 3. Preludium in fis BuxWV 146 4. Preludium in g BuxWV 149 5. Toccata in F BuxWV 157 6. Ciacona in c BuxWV 159 7. Passacaglia in d BuxWV 161 8. Canzonetta in C BuxWV 167 9. Canzonetta in G BuxWV 171