Niemiecka nauka kompozycji w XVII i na początku wieku XVIII,

"Książka [...] poświęcona jest niemieckiej teorii muzyki siedemnastego stulecia zogniskowanej wokół nauczania sztuki kompozycji muzycznej. Rozprawa daje dobry wgląd w problematykę niemieckiej musica poetica doby baroku, ujętą w traktatach m.in. Johannesa Nuciusa, Joachima Thuringusa, Heinricha Baryphonusa, Johannesa Lippiusa, Johanna Crügera, Wolfganga Schonsledera, Johanna Andreasa Herbsta, Athanasiusa Kirchera, Christopha Bernharda, Wolfganga Caspara Printza, Johanna Georga Ahlego, Andreasa Werckmeistra, Johanna Gottfrieda Walthera. Siedemnastowieczna nauka kompozycji obejmowała: prawa kontrapunktu, klasyfikacje interwałów i współbrzmień, budowę trójdźwięku, traktowanie konsonansów i dysonansów, specyfikę modi muzycznych, zasady imitacji, reguły kontrapunktu podwójnego, retorykę muzyczną oraz różne aspekty symboliki liczbowej dochodzące do głosu w muzyczno-filozoficznych poglądach epoki. Wszystkie wymienione problemy oraz zagadnienia Autorka przedstawia kompetentnie, dogłębnie, w sposób uporządkowany i rzeczowy, a także – co nie jest bez znaczenia – interesujący. Wraz z pracą Katarzyny Korpanty otrzymujemy treściwy obraz niemieckiej teorii kompozycji siedemnastego wieku, którego dotychczas brakowało w polskiej literaturze muzykologicznej." Prof. UMCS dr hab. Tomasz Jasińs

oprawa miękka

stron 272

format 16 x 23,5 cm