Beata Fiugajska TECHNIKA DEKONSTRUKCJI W TWÓRCZOŚCI PAWŁA MYKIETYNA

Wstęp I. 3 for 13 1. Materiał 1.1. Część pierwsza 1.2. Część druga 1.3. Część trzecia 1.4. Podsumowanie 2. Forma 2.1. Modele formalne poszczególnych części 2.2. Podsumowanie II. Koncert na fortepian i orkiestrę 1. Materiał 1.1. Regulacje paradodekafoniczne: seria i nadseria 1.2. Dyspozycja nadserii 1.3. Sposoby opracowania nadserii 2. Konkretyzacja brzmieniowa założeń materiałowych 2.1. Część pierwsza 2.2. Część druga 2.3. Część trzecia 2.4. Podsumowanie 3. Forma 3.1. Część pierwsza 3.2. Część druga 3.3. Część trzecia 3.4. Podsumowanie III. Koncert na wiolonczelę i orkiestrę 1. Materiał 1.1. Segment A 1.2. Segment B 1.2.1. Organizacja materiału dźwiękowego w segmencie B 1.2.2. Kategoryzacja materiału dźwiękowego segmentu B 1.3. Segment A’ 1.4. Segment B’ 1.5. Coda 1.6. Podsumowanie 2. Forma 2.1. Jednostki formalne 2.2. Opcjonalne modele formalne 2.3. Inne niezależnie zastosowane podziały formalne 2.4. Podsumowanie IV. Dekonstrukcja jako koncepcja metodologiczna 1. Dekonstrukcja – próba definicji 2. Techniki dekonstrukcjonistyczne 2.1. Różnia i strategia podwójnego gestu 2.2. Ogólna strategia dekonstrukcji 2.3. Strategia marginaliów 2.4. Strategia aporii 2.5. Rola terminów wieloznacznych oraz wyrazów pokrewnych w metodzie derridiańskiej 2.6. Rola wyrażeń synonimicznych w metodologii Derridy 2.7. Odwlekające działanie różni – dyseminacja i suplementacja 2.8. Strategia szczepienia 2.9. Strategia rozsunięcia 2.10. Strategia suplementacji 2.11. Strategia substytucji 2.12. Strategia śladu 2.13. Strategia splotu 3. Podsumowanie V. Adaptacja techniki dekonstrukcji w kompozycjach Pawła Mykietyna 1. Przyswajanie metody derridiańskiej przez inne dziedziny 2. Przyporządkowanie strategii derridiańskich konkretnym rozwiązaniom muzycznym u Mykietyna 2.1. Strategia szczepienia a cytat muzyczny i prekompozycyjny wzorzec 2.2. Strategia aporii a tropienie konwencjonalnych rozwiązań w muzyce przeszłości 2.3. Strategia podwójnego gestu a poszukiwanie parametrów muzycznych podatnych na dekonstrukcję 2.4. Strategia marginaliów a zabiegi formalne i asymetryczne konstrukcje 2.5. Strategia rozsunięcia a rozluźnianie związków w tekście muzycznym 2.6. Strategia suplementu a polistylistyczne zabiegi muzyczne 2.7. Strategia śladu a „prześwitywanie” struktur ukrytych 2.8. Strategia splotu a zawiłe konstrukcje muzyczne 2.9. Strategia substytucji 3. Podsumowanie