Studia librettologiczne i operologiczne nr 1

Studia Librettologiczne i Operologiczne zrodziły się z potrzeby rozwijania obecnej już w nauce polskiej refleksji nad operą oraz tymi formami, w których połączenie muzyki ze słowem i obrazem scenicznym pozwalają na dokonywanie wieloaspektowych interpretacji. Fakt współistnienia w poszczególnych dziełach scenicznych tak wielu składowych – muzyki, słowa, sztuk plastycznych, gestu scenicznego, reżyserskich koncepcji interpretacyjnych – pozwala otworzyć się na różne kierunki analizy, w tym interdyscyplinarne odniesienia. Szczególnie zajmująca jest problematyka aspektu słownego: źródeł literackich libretta oraz tworzącej się w ten sposób sieci odniesień, współzależności i dopełnień; mechanizmów tworzenia libretta i konstrukcji, rzutujących na kształt dramaturgiczny całości dzieła; odniesień do innych tekstów i elementów kultury w czasach współczesnych powstałym dziełom, jak i w interpretacjach teraźniejszych; problematyki przekładu tekstów librett i sposobów funkcjonowania tegoż przekładu w kulturze muzycznej naszego kraju. Zarysowuje się także potrzeba powstawania przekładów librett do tej pory nietłumaczonych, a także nowych przekładów i odniesień do tłumaczeń już istniejących. Każdy tom Studiów Librettologicznych i Operologicznych zawiera teksty naukowe oraz dwujęzyczne wydanie libretta: krytyczne opracowanie tekstu oryginalnego opatrzone polskim przekładem. Wszystkie artykuły są recenzowane w trybie double-blind review. Pierwszy tom ma za zadanie wytyczyć różne ścieżki, którymi mogą podążyć dalsze badania i refleksje, kontynuowane w ramach niniejszego projektu wydawniczego, stąd dość duża różnorodność publikowanych tekstów. Zawiera: artykuły omawiające adaptacje oper Mozarta na potrzeby widowni dziecięcej (Joanna Frużyńska, Małgorzata Kosacka), analizę oraz pierwszy polski przekład libretta Dziecięctwa Chrystusa Berlioza (Małgorzata Sokołowicz), teksty dotyczące wybranych zagadnień z oper Pucciniego (filmoznawcza analiza walca Musetty w odniesieniu do Wpływu księżyca Jewisona Anny Igielskiej oraz analiza motywów drugiego aktu Toski w kontekście budowania dramaturgii sceny pióra Małgorzaty Lisceckiej), charakterystykę niemieckiego chrystianizmu w operze Das Christelflein Hansa Pfiznera (Adriana Pogoda-Kołodziejak), intertekstualne powiązania między operą Cezarego Tomaszewskiego Arcyttrudno dojechać na Bródno a innymi tekstami kultury (Nina Oborska), artykuł Alicji Gronau-Osińskiej o procesie tworzenia Multidramu do słów własnych, uwagi dotyczące interpretacji wykonawczej na podstawie analizy wybranych arii Belliniego i własnych kompozycji (Dorota Brolik-Bekrycht), tekst o możliwościach wykorzystania fragmentów dzieł operowych w nauczaniu języka polskiego jako obcego wraz z propozycjami ćwiczeń (Monika Pawelec-Skurzyńska). Pierwszy tom ukazał się w języku polskim (ze spisem treści, wstępem, streszczeniami, słowami kluczowymi i biogramami autorów tłumaczonymi na język angielski). Kolejne tomy planowane są jako wielojęzyczne.