Sens ukryty w strukturze . M.Grajter

Ze wstępu: „Pytanie, które zostało postawione na początku rozważań, brzmiało: jaką rolę pełni kształcenie słuchu muzycznego w procesie przyswajania języka muzyki? Odpowiedź na to pytanie wymaga wcześniejszego zdefiniowania, czym jest język muzyczny oraz jaki jest cel kształcenia słuchu. Od tego momentu praca nad szukaniem odpowiedzi na wyjściowe pytanie przebiegała dwutorowo. Z jednej strony podjęta została próba uporządkowania poglądów tych autorów, którzy postrzegali muzykę w kategoriach języka, celem określenia podobieństw w strukturze obu tych fenomenów. Wzięto tu pod uwagę prace z zakresu teorii muzyki i analizy muzycznej, ale także prace psychologów, którzy swoją koncepcję uczenia się muzyki opierali na analogiach z uczeniem się języka. Wyniki poszukiwań w tym zakresie zostały przedstawione w części pierwszej niniejszej pracy. Z drugiej strony konieczne było odwołanie się do poglądów znanych twórców koncepcji kształcenia słuchu i metodyków, którzy postrzegając muzykę jako rodzaj języka, formułują cele i wskazują sposoby kształcenia słuchu, które mogą mieć swoje odpowiedniki w procesie uczenia się języka bądź nauki czytania i pisania. Ta część poszukiwań została zrelacjonowana w części drugiej.”