Satie, E: Gymnopédies

Uparty i ekscentryczny, Satie świadomie dystansował się od romantycznych tradycji XIX wieku. Jego trzy miniatury fortepianowe "Gymnopédies" są pierwszym świadectwem jego idei "nowej prostoty": powtarzające się, jednostajne rytmy, przypominające dawne tańce kultowe, mają swój własny, medytacyjny urok. Zasada Satie'go, by łączyć jednostki muzyczne, a nie zmuszać do ich późniejszego rozwijania, okazała się przełomowa dla wielu ruchów muzycznych XX wieku. Satie z pewnością doceniłby wyważoną szatę graficzną wydania Urtext Henlego, gdyż sam przywiązywał dużą wagę do wizualnego opracowania swoich partytur.